غدیر پیامی برای تمام نسل ها

خلاصه :

📜 خطبه غدیر 

🔷 بخش پنجم

🔻هان مردمان! خداوند عزّوجلّ دين را با امامت على تكميل نمود. اينك آنان كه از او و جانشينانش از فرزندان من و از نسل او - تا برپايى رستاخيز و عرضه‏ٔ بر خدا -پيروى نكنند، «كرده‏ هايشان در دو جهان بيهوده بوده»؛ (بقره / 217) 

🔻«و در آتش دوزخ جاودانه خواهند بود». (توبه / 17) «به گونه‏ اى كه نه از عذابشان كاسته و نه برايشان فرصتى براى نجات خواهد بود». (بقره / 162)

🔻هان مردمان! اين على است ياورترين، سزاوارترين، نزديك‏ترين و گران‏قدرترين شما نزد من و خداوند عزّوجلّ و من از او خشنوديم. 

🔻آيه‏ٔ رضايتى در قرآن نيست مگر درباره‏ٔ او و هرگاه خداوند ايمانيان را خطابى نموده، به او آغاز كرده و آيه‏ٔ ستايشى نازل نگشته مگر درباره‏ٔ او و در سوره‏ٔ «هل أتى على الإنسان» گواهى بر بهشت نداده مگر براى او و آن را در حقّ غير او فرو نياورده و به‏ وسيله‏ٔ آن جز او را نستوده است.

🔻هان مردمان! على ياور دين خدا و دفاع‏ كننده‏ٔ از رسول اوست و هم او پرهيزكار، پاكيزه و رهنماى ارشاد شده به دست خود خداست. پيامبرتان برترين پيامبران، جانشينش در ميان شما برترين جانشينان و فرزندانش برترين اوصيايند.

🔻هان مردمان! فرزندان پيامبران از نسل آنان‏ اند و فرزندان من از نسل اميرالمؤمنين على.

هان مردمان! به‏ راستى كه شيطانِ اغواگر، آدم را با رشك از بهشت راند. مباد شما به على رشك ورزيد كه آن‏گاه كرده‏ هايتان نابود و گام‏هايتان لغزان خواهد شد. 

🔻آدم به خاطر يك اشتباه، به زمين هبوط كرد، حال آن‏كه برگزيده‏ٔ خداى عزّوجلّ بود؛ پس چگونه خواهيد بود كه شما شماييد و دشمنان خدا نيز از ميان شمايند. 

🔻هشدار! كه با على نمى‏ ستيزد مگر شقى و سرپرستى‏ اش را نمى‏ پذيرد مگر رستگار پرهيزكار و به او نمى‏ گرود مگر ايمان‏ دار بى‏ آلايش و به خدا سوگند سوره‏ٔ «والعصر» درباره‏ٔ او نازل شده است: «به نام خداوند همه مهرِ مهرورز، به زمان سوگند كه انسان در زيان است». (والعصر / 2 - 1) مگر على كه ايمان آورده و به درستى و شكيبايى آراسته است.

🔻هان مردمان! خدا را گواه مى‏ گيرم كه پيام او را به شما رساندم و «بر فرستاده، وظيفه‏ اى جز بيان روشن نيست». (عنكبوت / 18 - نور / 54)

🔻هان مردمان! «تقوا پيشه كنيد همان‏گونه كه بايسته است و نميريد جز با شرفِ اسلام». (آل‏ عمران / 102)

#خطبه_غدیر

🔴 ارزش واقعی انسان به چیست؟

🔻 داستان واقعی و زیبا از علامه جعفری در دانمارک

💬 علامه محمدتقی جعفری می‌گفتند:

🔻 عده‌ای از جامعه‌شناسان دنیا در دانمارک جمع شده بودند تا در باره‌ی موضوع مهمی به بحث و تبادل نظر بپردازند. موضع این بود: ارزش واقعی انسان به چیست؟ معیار ارزش انسان‌ها چیست.

🔻 هر کدام از جامعه‌شناسان، صحبت‌هایی داشتند و معیارهای خاصی را ارائه کردند. بعد، وقتی نوبت به بنده رسید، گفتم: اگر می‌خواهید بدانید یک انسان چه‌قدر ارزش دارد، ببینید به چه چیزی علاقه دارد و به چه چیزی عشق می‌ورزد. کسی که عشق‌اش یک آپارتمان دوطبقه است، در واقع، ارزشش به مقدار همان آپارتمان است. کسی که عشقش ماشینش است، ارزشش به همان میزان است. اما کسی که ‌عشقش خدای متعال است ارزشش به اندازه‌ ی خداست.

🔻 علامه فرمودند: من این مطلب را گفتم و پایین آمدم. وقتی جامعه‌شناسان صحبت‌های مرا شنیدند، برای چند دقیقه روی پای خود ایستادند و کف زدند.

🔻 وقتی تشویق آن‌ها تمام شد، من دوباره بلند شدم و گفتم: «عزیزان! این کلام از من نبود، بلکه از شخصی به نام علی (علیه السلام ) است».

🔻 آن حضرت در نهج‌البلاغه می‌فرمایند: «قِیمَةُ کُلِّ أمْرِئٍ مَا یُحْسِنُهُ» 
 «ارزش هر انسانی به اندازه‌ی چیزی است که دوست می‌دارد».

🔻 وقتی این کلام را گفتم، دوباره به نشانه‌ی احترام به وجود مقدس امیرالمؤمنین علی (علیه السلام ) از جا بلند شدند و چند بار نام آن حضرت را بر زبان  جاری کردند.