سالروز آغاز امامت حضرت مهدی (عج)

خلاصه :

این روز عید شیعه و اولین روز امامت و خلافت آخرین خلیفه و حجت بر حق و منجی عالم بشریت حضرت بقیة الله الاعظم (ع) در سال 260 ه.ق ، است.

هرچند آن حضرت به حکمت الهی از دیده ها پنهان اند و توفیق رویت چهره ی دلربای ایشان از جامعه ی بشری سلب گشته است، اما اعتقاد به حضور آن بزرگوار در میان مردم و تاثیر گذاری ایشان در نظام آفرینش و اداره ی عالم هستی از مهمترین باورهای شیعی است و وجود باهرالنور آن امام همام را به خورشید پس ابر تشبیه نموده اند که اگر چه قابل رویت نیست ، ولی گرمابخشی و دیگر خواص آن پابرجاست .

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی دل بی تو به جان آمد وقت است که باز آیی

آغاز ولایتعهدی جان جهان مبارک باد

بیا عصاره حیدر، بیا چکیده ی زهرا بیا که بوی رسولی ، بیا که نور خدایی

شب غریبی مان می شودبه یاد تو روشن تویی که در همه شبها چراغ خانه مایی

بیا دو باره پاک کن زجاده ها غبار را به عاشقان نوید ده رسیدن بهار را!

تمام لحظه های من فدای یک نگاه تو بیا و پاک کن زدل حدیث انتظار را !

امام حسن عسکری(ع) در روز جمعه، هشتم ربیع الاول سال 260 هجری قمری به شهادت رسیدند.این حادثه در شرایطی رخ داد که امام حسن عسکری (ع) مانند پدرانشان زمینه را برای غیبت امام زمان(عج) آماده کرده بودند و شب قبل از شهادتشان به دور از چشم ماموران خلیفه، نامه های بسیاری به شهرهای شیعه نشین ارسال کردند.

عهدی دوباره

روز نهم ربیع الاول، سالروز آغاز امامت حضرت مهدی (عج) در حقیقت امتداد غدیر و بلکه غدیرخم دیگری است،

در این روز باید با امام زمان (عج) براساس مفاد دعاها به ویژه دعای «عهد» پیمانی دوباره بست. معرفت، محبت، ولایت و اطاعت، برخی از اصول این پیمان نسبت به امام زمان (عج) است.

ولایت امام زمان (عج) به عنوان سرپرستی و حاکمیت ایشان بر افراد جامعه است و این ولایت رکن و اساس دین و همچنین راهنمای مسلمانان است.