میلاد امام جواد علیه السلام مبارک

خلاصه :

زندگی نامه امام جواد علیه السلام 

نهمین امام شیعیان نام مبارکش محمد است و القاب و کنیه‌های فراوانی دارد. مشهورترین لقبش جواد و هادی است و معروف‌ترین کنیه‌اش ابوجعفر. امام جواد علیه السلام در ۱۰ ماه رجب سال ۱۹۵ هجری قمری در مدینه چشم به جهان گشود.
همه مورخین محل ولادت امام جواد علیه السلام را مدینه طیبه می‌دانند. در سال ۱۹۵ هجری قمری؛ اما در ماه و روز ولادت آن امام اختلاف نظر وجود دارد: برخی همانند محدث کلینی در کتاب کافی، شیخ مفید در ارشاد، شهید ثانی در کتاب دروس، ولادت امام جواد را در ماه رمضان سال ۱۹۵ هجری قمری می‌دانند و روز ولادت را معین نکرده‌اند
همچنین درباره روز تولد، برخی معتقد به شب جمعه، شب نوزدهم ماه رمضان سال ۱۹۵ هستند و برخی دیگر به نیمه ماه رمضان. شیخ طوسی نیز در کتاب مصباح می‌گوید امام جواد در روز دهم ماه رجب سال ۱۹۵ هجری قمری متولد شده است.
در میان اقوال، فرازی از دعای ناحیه مقدس، قول شیخ طوسی را تایید می‌نماید آنجا که حضرت می‌فرمایند: " اللهم انی اسئلک بالمولدین فی رجب محمدبن علی الثانی و ابنه علی بن محمد المنتخب. "

* پیشگوئی نسبت به ولادت امام جواد (ع) :
عمر مبارک امام رضا (ع) به چهل و هفت سال رسیده بود و عقربه تاریخ، سال ۱۹۵ هجری را نشانه می‌رفت، ولی هنوز امام نهم متولد نشده بود. مسئله جانشینی امام رضا (ع) اصحاب و شیعیان حضرت (ع) را متاثر کرده بود. این اندوه زمانی به فزونی رفت که فرقه واقفیه که بنا به دلائل مادی و تصرف سهم امام و عدم بازگرداندن آن به حضرت رضا (ع)، قائل به غیبت امام کاظم (ع) شده بودند و در تبلیغات خویش عدم داشتن فرزند پسر از سوی امام رضا (ع) را دلیل بر ادعای موهم خود می‌دانستند.
شخصی بنام ابن ابی نجران نقل می‌کند:حسین پسر قیاما، از سران فرقه واقفیه، به حضرت امام رضا علیه السلام گفت: آیا تو امام هستی؟ حضرت فرمود: آری. او گفت: به خدا قسم که تو امام نیستی. حضرت رضا علیه السلام مدتی سر را پایین انداخت، سپس سر بلند کرد و فرمود: چرا فکر می‌کنی که من امام نیستم؟
او پاسخ داد: از امام صادق علیه السلام برای ما روایت شده که امام، عقیم (بدون نسل) نیست و تو اکنون به این سن‌و‌سال رسیده‌ای و فرزند پسری نداری. حضرت رضا علیه السلام این بار طولانی‌تر از بار پیش، سر پایین انداخت؛ آنگاه سر بلند کرد و فرمود: «قسم به خدا که مدت زیادی نخواهد گذشت که خداوند، پسری به من عطا کند.»
ابن ابی نجران می‌گوید: «از آن به بعد ما ماه‌ها را شمارش کردیم. خداوند کمتر از یک سال بعد، حضرت امام محمد جواد علیه السلام را به امام رضا علیه السلام عنایت فرمود.»

* تولد  امام محمد تقی (ع) :
تولد مبارک امام جواد (ع) نه تنها پایان بخش دلهره‌های شیعیان وافشای نیت فرصت طلبان و سود جویانی، چون فرقه واقفیه بود، بلکه آغاز فصل نوینی از تاریخ ائمه اطهار است.
حکیمه دختر امام موسی بن جعفر علیه السلام (خواهر امام رضا علیه السلام و عمه امام جواد علیه السلام) می‌گوید: هنگامی که زمان زایمان خیزران، مادر امام جواد علیه السلام، فرا رسید، امام رضا علیه السلام مرا فرا خواند و فرمود: «ای حکیمه، برای مراسم زایمان خیزران آماده باش.»
آن گاه امر فرمود که من و خیزران و قابله به اتاقی برویم، برای ما چراغی روشن کرد و در را به روی ما بست. در این حال درد زایمان خیزران را فرا گرفت و همزمان چراغ خاموش شد. من نگران شدم ولی امام جواد علیه السلام ناگهان همچون ماه شب چهارده طلوع کرد، در حالی که پارچه نازکی بدنش را پوشانده بود؛ نوری از آن حضرت فروزان بود که همه اتاق را روشن کرده بود. نوزاد را گرفتم، در دامان خود گذاشتم و آن پوشش نازک را از بدن او جدا کردم. در این هنگام امام رضا علیه السلام در اتاق را باز کرد و وارد شد، نوزاد را از من گرفت و در گهواره گذاشت. سپس به من فرمود «ای حکیمه، مواظب گهواره باش.»

* سخن امام رضا(ع) درباره امام جواد (ع) :
کلیم پسر عمران می‌گوید: به امام رضا علیه السلام گفتم: از خداوند بخواه که فرزند پسری روزیت فرماید. امام فرمود: روزی من تنها یک فرزند پسر است که وارث من خواهد بود. زمانی که امام جواد علیه السلام بدنیا آمد حضرت رضا علیه السلام به اصحابش فرمود: خداوند مولودی نصیب من ساخته است که همانند موسی بن عمران، شکافنده دریاهاست و همانند عیسی بن مریم است که مادرش مقدس است و پاک آفریده شده است، فرزند من بناحق کشته می‌شود و اهل آسمان بر او می‌گریند و خداوند متعال بر دشمن او خشم می‌گیرد و پس از اندک زمانی او را به عذاب دردناک خود دچار می‌سازد.

* القاب امام جواد (ع) :
حضرت رضا (ع) بر اساس نَسَبی که از پیامبر اکرم (ص) و امیر موُمنان علی (ع) به او رسیده بود فرزند خود را به جواد، زکی و تقی ملقب فرمودند. به جزء این سه لقب حضرت جواد (ع) دارای القاب دیگری چون، قانع، مرتضی، نجیب: منتخب، متقی، متوکل، مرض، المختار، عالم نیز بودند.
اما به جهت جود و سخاوت فراوان، مشهورترین لقب امام محمد تقی (ع)، جواد است.